Tijd vrijhouden voor een (potentiële) opdracht? Een bekend dilemma voor de vertaler.
We hebben allemaal wel eens de vraag gekregen van een bureau of eindklant om tijd vrij te houden voor een bepaalde opdracht. Die tijd varieert van een uur tot diverse dagen of zelfs een week, in uitzonderlijke gevallen nog langer.
Hoe goedbedoeld dit ook is – de klant wil immers absoluut zeker zijn dat je dan ook echt tijd hebt en zijn project geen vertraging oploopt – de ervaring leert ons dat teksten zelden worden toegestuurd op het voorziene tijdstip. Het gevolg laat zich raden … Je hebt tijd vrijgehouden maar die wordt niet ingevuld. Geen werk en dus geen inkomsten. Verloren inkomsten zelfs. Vaak tot grote frustratie van jezelf.
Velen onder ons lossen dat op door te hopen dat er zich alsnog een andere klant of andere klanten met werk aandienen dat de verloren tijd kan vullen. Maar dat is eigenlijk geen professionele manier van werken. Het enige resultaat is dat de klant jou zal blijven vragen om tijd vrij te houden. Jij hebt er immers schijnbaar geen problemen mee.
Het principe is nochtans eenvoudig: jij hebt tijd vrijgehouden op vraag van de klant. Jouw tijd, jouw kostbare tijd. Die tijd moet worden vergoed. Hoe die klant die invult heeft geen belang, zelfs als hij dat doet door jou niets te laten doen.
Met andere woorden, als de klant niet op het voorziene tijdstip komt, maar pas later of zelfs helemaal niet, dan dient daar een behoorlijke vergoeding tegenover te staan.
Nu is het eigen aan de psyche van de vertaler om te denken dat als hij of zij dat doet, hij of zij die klant kwijt is. Dat is uiteraard mogelijk. Maar het is even goed mogelijk dat de klant in kwestie beseft dat hij met een professional te maken heeft. Iemand die zichzelf en zijn beroep zo ernstig neemt, moet dan wel een kwaliteitsvolle professional zijn. Dus blijven we die toch gebruiken maar plannen we alles nóg beter in. Win-win voor beide partijen.
Maar vertalers denken zelden aan deze tweede mogelijkheid. Ze kiezen liever eieren voor hun geld en geven toe onder de druk die ze zichzelf opleggen. Door toe te geven verlagen ze onbewust hun eigen professionaliteitsdrempel.
Natuurlijk zal zo’n klant altijd wel een vertaler vinden die geen vergoeding vraagt voor eventuele verloren tijd. En dus zul je wel al eens een klant verliezen als je je professioneel opstelt. Dat is het lot van elke professionele vertaler.
Maar in je klantenportefeuille scheid je dan wel het kaf van het koren. Je portefeuille wordt waardevoller, met klanten die jou en jouw professionaliteit waarderen.
Die houding geldt overigens niet alleen voor het vragen van een vergoeding bij verloren tijd, ze gaat veel verder dan dat. Bepaal voor jezelf een bepaalde drempel die jouw persoonlijke kwaliteits- en professionaliteitsgrens aangeeft. Zodra je dat hebt gedaan, ben je meteen verlost van mogelijke dilemma’s en hoef je jezelf de vraag of je een vergoeding voor verloren tijd zou aanrekenen niet meer te stellen. De drempel die je voor jezelf hebt bepaald, geeft automatisch het antwoord.
Herman Boel
Dit artikel werd voor het eerst gepubliceerd in nr. 2017/4 van het magazine De Taalkundige, het driemaandelijkse tijdschrift van de Belgische Kamer van vertalers en tolken, onder de titel “Gewikt en Gewogen (III)”. De inhoud van de artikels geeft uitsluitend de zienswijze van de auteurs weer. Wilt u bijdragen? Stuur ons uw artikel op het adres taalkundige@translators.be.
