Juridisch advies

De leden van de BKVT genieten dankzij hun lidmaatschap van een gepersonaliseerd en gratis juridisch advies. Dat wordt in alle vertrouwelijkheid geboden door onze juriste, meester Karine Roobrouck. U kunt haar elke vraag rechtstreeks stellen.

Op deze pagina vindt u de meest gestelde vragen. De pagina wordt regelmatig bijgewerkt. Wij wijzen erop dat de juridische adviezen die op deze pagina zijn weergegeven, geschreven werden naar aanleiding van een vraag om advies van een lid. Deze adviezen zijn gebaseerd op de wet- en regelgeving die van kracht was op dat ogenblik.

 


 

V: Ik heb voor een klant een vertaling gemaakt. Ik heb een factuur gestuurd waarop mijn bankrekeningnummer vermeld is. De klant heeft me laten weten dat hij de factuur via PayPal heeft betaald. Dat was helemaal niet afgesproken. Mag dat zomaar?

A: Als je in de voorwaarden (algemene en specifieke) geen afspraken hebt gemaakt hierrond, dan kan de klant niet eisen dat je betaling via Paypal aanvaardt.

De verbintenis om te betalen is een verbintenis van de schuldenaar om te betalen aan de schuldeiser. Dit is niet gebeurd. Er is betaald aan Paypal. Een e-mail van Paypal aan de schuldeiser is geen afdoende bewijs van betaling. Er is op jouw bankrekening tot op heden geen betaling toegekomen en dus is je klant in gebreke.

Je klant kan je overigens niet verplichten een Paypal-account te openen. Dat betekent immers dat hij je verplicht de algemene voorwaarden van Paypal, alsook de risico’s van het hebben van zo’n account, te aanvaarden. Ondernemers zijn enkel verplicht om een bankrekeningnummer te hebben.

Stel je klant in gebreke en voeg de forfaitaire schadevergoeding toe aan je factuur.

 
 
*****
 
 

V: Mijn klant uit Singapore eist een factuur in het Engels. Ben ik verplicht om een factuur in het Engels op te stellen?

A: Een factuur is een document dat voorgeschreven is bij wet. Volgens de wet moeten “akten en bescheiden” (documenten dus) die voorgeschreven zijn bij wet worden opgesteld in de taal van het gebied waar de exploitatiezetel gevestigd is. Voor een eenmanszaak is dat de taal van de plaats waar de economische activiteit daadwerkelijk wordt uitgeoefend. Dit geld ook voor klanten uit het buitenland.

Elke zelfstandige (met btw-nummer) is verplicht om een factuur op te maken telkens wanneer hij goederen levert of diensten verricht en dit ongeacht het bedrag. Een factuur is dus een verplicht document. Een factuur is niet verplicht voor levering van diensten aan consumenten (natuurlijke personen die de geleverde goederen of de verrichte diensten enkel zullen gebruiken voor privédoeleinden).

Dit geldt echter wel enkel voor de essentiële vermeldingen op de factuur. De niet-essentiële vermeldingen vallen niet onder de taalwetgeving. Algemene voorwaarden, bijvoorbeeld, zijn geen essentiële vermelding op de factuur. Als je deze dus op de voor- of achterkant van je factuur plaatst, dan mag je dat doen in een andere taal. Voor algemene voorwaarden is het immers belangrijk dat de klant ze begrijpt, anders zijn ze niet afdwingbaar.

Nergens in de wet wordt bepaald dat de factuur eentalig moet zijn. Je mag je factuur dus wel in twee talen opstellen. Een twee- of meertalige factuur is dus geldig zolang er maar één van de talen aan de Belgische wet voldoet.

Een factuur opgesteld in de verkeerde taal is nietig. Je kan deze factuur dus niet gebruiken in de rechtbank om een vordering te bewijzen.

 
 
*****
 
 

V: Ik krijg een factuur van een job die ik 6 maanden geleden in onderaanneming heb uitbesteed. Moet ik die nog betalen? Ik dacht dat je moest factureren voor de 15e van de volgende maand?

A: Het opstellen van de factuur is niet de handeling die de verbintenis tot betaling doet ontstaan. De verbintenis tot betalen ontstaat door de oplevering.

In de praktijk wordt de factuur verzonden na het tijdstip van levering en dit binnen een redelijke termijn.

De verplichting om te factureren uiterlijk op de 15e dag van de maand volgend op de maand van oplevering is opgelegd door de btw-administratie. Niet-naleving ervan kan leiden tot een boete van de btw-administratie aan de leverancier. Niet-naleving van deze verplichting betekent dus niet dat de klant vrijgesteld is van de verplichting tot betalen. De verplichting tot betalen verjaart immers pas na 10 jaar (B2B).

 
 
*****
 
 

V: Als ik mezelf wil promoten, dan gebruik ik vaak logo’s van klanten. Mag dat eigenlijk wel?

A: Als je met je klant een geheimhoudingsovereenkomst heb gesloten, dan valt dit soort informatieverspreiding daar mogelijk onder. Je maakt wel niet openbaar wat de klant juist door jou heeft laten vertalen, maar je maakt wel publiek dat hij klant is bij jou.

Bovendien zijn logo’s en/of merknamen meestal auteursrechtelijk beschermd en heb je niet het recht om deze te gebruiken zonder toestemming van de eigenaar.

Het is niet ongebruikelijk dat een eigenaar toestemming geeft om zijn logo te gebruiken. Eventueel kan je in je algemene voorwaarden opnemen dat je een verwijzingsrecht naar hun logo of merknaam hebt voor promotionele doeleinden. Dan is het aan hen om dat niet te aanvaarden als ze dat niet willen.

Vraag op voorhand uitdrukkelijk schriftelijke toestemming aan je klant.

 
 
*****
 
 

V: Kan de klant eisen dat ik 25% korting geef als ik de oplevertermijn niet respecteer?

A: De verbintenis om een bepaalde deadline te respecteren, is een resultaatsverbintenis (een verbintenis tot het behalen van een bepaald resultaat).

Als dit tijdstip duidelijk beschreven werd in je overeenkomst met de klant (en vergeet niet, dit kan een gewone e-mailconversatie zijn) dan kom je je resultaatsverbintenis niet na als je deze deadline niet behaalt, ook al is het maar met 1 seconde. Als je op voorhand tevens een korting van 25% hebt afgesproken als sanctie, dan kan de klant dit inderdaad eisen, tenzij je overmacht kan inroepen (en bewijzen).

Je kan met je klant wel een haalbare deadline afspreken. Een deadline kan immers niet eenzijdig worden opgelegd door de tegenpartij. Als je een te korte deadline aanvaardt, met bijhorende sanctie, dan verbind je jezelf ertoe deze te respecteren en zoniet, de sanctie te ondergaan.

Als je met je klant op voorhand niets hebt afgesproken, dan kan deze korting niet zomaar worden opgelegd en moet de klant zijn schade bewijzen.

 
 
*****
 
 

V: Kan de klant 50% korting eisen voor eender welke “fout” die ik maak (stijl, grammatica, tikfout)?

A: Je denkt nu waarschijnlijk: dit is een overdreven voorbeeld. Niets is minder waar. Het is immers een voorbeeld uit de praktijk.

Iedereen maakt fouten. Fouten maken is menselijk. Met een dergelijke clausule kan de klant zichzelf 50% korting geven als je 1 tikfout maakt. 2 tikfouten en je levert een gratis vertaling. Dit is niet redelijk.

Met deze clausule is de toegekende korting ook omgekeerd evenredig met het percentage fouten dat je maakt. Als je 2 fouten maakt op 1 pagina, of je maakt 2 fouten op 50 pagina’s, dan is de sanctie in het 2e geval veel groter dan in het eerste geval hoewel je relatief veel minder fouten hebt gemaakt. En wie maakt er geen 2 fouten op 50 pagina’s?

Er zijn vertaalbureaus die dit soort “leeuwenbeding” toepassen. Als jij dit zomaar tekent, dan werk je al snel voor niets. Dit is geen redelijke clausule.